Slimming down the state: NGO's in Nicaragua: Hot For Profit?

Meer dan 500 NGO’s zijn actief in Nicaragua en nóg slaagt men er niet in om het aantal mensen in armoede te stabiliseren of te verminderen. Het aantal ‘armen’ in Nicaragua stijgt nog steeds elke dag. Dit is toch wel schrijnend nieuws als één van de UN Millennium goals is om het aantal mensen die in honger en armoede leven te halveren tegen 2015. (1)Zoals men in het filmpje kan zien, de UN Millennium goals zijn in 2000 ondertekend door 189 landen die zullen proberen bij te dragen aan het bereiken van deze doelen. In 2006 zijn de 8 rijkste landen opnieuw samengekomen omdat het duidelijk werd dat het misschien een zeer moeilijke taak wordt om dit te realiseren, er heerste dus zeker en vast wat verontrustheid. Op zich zou men kunnen beslissen om het budget dat wordt uitgetrokken voor internationale ontwikkeling te vergroten. Maar als men dan geconfronteerd wordt met dergelijk nieuws zoals in Nicaragua, dan is meer geld geven niet genoeg.

Zijn NGO’s wel effectief? Die vraag kan al eens gesteld worden. Het is duidelijk dat NGO’s niet altijd de interesses van de lokale gemeenschap inwilligen . Het is de bedoeling van de NGO’s om ‘het bieden van hulp’ niet meer noodzakelijk te maken. Ze willen zodanig lokaal de relaties opbouwen dat men zichzelf kan behelpen. NGO’s werken aan een duurzame ontwikkeling, ze proberen in te spelen op de steeds veranderende omstandigheden. (2) Maar zoals men in het filmpje heeft kunnen bekijken, dit is niet altijd gemakkelijk. Want NGO’s mogen dan al aanwezig zijn in grote getale, dit biedt duidelijk niet altijd de garantie om effectief te zijn. In het dorpje in Nicaragua zijn er NGO’s aanwezig die proberen te zorgen voor de watertoevoer bij mensen, maar nog steeds hebben de mensen geen stromend water. En dit is niet te wijten aan een financieel probleem van de NGO’s. De staat, in dit geval de burgemeester, stemt niet in met de grootse werken van de NGO’s, dus bijgevolg hebben de mensen nog geen stromend water. De burgemeester wilt de touwtjes zelf in handen hebben en houden. Hier kunnen we het probleem aankaarten van de partnerschappen tussen de NGO’s en de staat zoals hieronder reeds beschreven. (3) Marka verwoordt het in zijn artikel als volgt; de NGO’s werken samen met de armen en de regering werken voor de armen. Het is dus zeker en vast belangrijk dat deze beiden verbonden worden. Hier heeft men duidelijk ook nood aan in Nicaragua, voor bepaalde zaken dan. Door een samenwerking van de internationale gemeenschap, zoals de NGO’s, met de plaatselijke regering kan men problemen zoals de watervoorziening al van de baan helpen. Maar wat met problemen zoals kinderen die niet naar school willen gaan. Hiervoor is er een duidelijk attitudeverandering nodig en dit kan men niet forceren natuurlijk.

Ook het vertrouwen in de NGO’s is in Nicaragua niet wat het in vele andere landen wel is. We hebben in andere blogs al kunnen lezen dat er een grote machtsverschuiving plaatsheeft van de Staat naar de NGO’s (blog verschuiving van staat naar NGO). In Nicaragua is dit volgens dit filmpje nog niet echt het geval, daarvoor krijgen ze de kans niet van de plaatselijke regering. Ook is het vertrouwen in de NGO’s niet zodanig groot. De NGO’s werken, volgens het filmpje, voor de verrijking van slechts een klein deel van de bevolking.

Dit filmpje is eigenlijk een vrij pessimistisch filmpje, waar natuurlijk zeker en vast een waarheid in zal zitten. Maar dit is ook een soort promofilmpje om te zorgen dat er een attitudeverandering plaatsheeft en dit heeft betrekking op iedereen, ook op onszelf. Er kan zoveel geld gegeven worden als we willen, maar als de houding en attitude niet veranderd worden, zijn we niet zoveel met de vele centjes. In vele landen waar de NGO’s steeds meer macht in handen krijgen, gaan er ook steeds beter aan toe. In Nicaragua zijn er reeds veel NGO’s aanwezig, maar ze hebben nog niet de plaats bereikt die ze zouden willen bereiken. Hier heeft men nog duidelijk niet te maken met een ‘Slimming down the state’. De Staat zorgt ervoor dat ze nog genoeg te zeggen hebben, en dat alles via hun kan gebeuren. Of dit een betere oplossing is, wordt open gelaten voor discussie.